gandhi bazaar
Esra Dalfidan – voice
B. C. Manjunath – Indian percussion and cajon
Enric Monfort – cajon, marimba and percussion
Raphael Vanoli – electric guitar
Ned McGowan – flute, bamboo flute, contrabass flute
Gandhi Bazaar is a new group I have formed for a tour by the Music World Series Foundation. In combining five musicians with various backgrounds in jazz, classical, improvised, traditional Indian, Turkish or Flamenco, I have tried to create a form of collective chamber music which uses techniques from all these genres.
Commissioned by the Dutch Fund for the Performing Arts, the music has been composed to bring to life texts by the Dutch/Iranian poet Nafiss Nia.
Our theme is reincarnation – not particularly the religious belief in life after death, but rather about new cycles that one goes through during a single lifetime. Without consciously stealing a cliché in this time of a new politic, there seems to be a lot of change happening around on many levels. Friends are entering into new stages of life, how things are done is changing, new attitudes are emerging, people are changing location, jobs, etc… Nafiss has written beautiful texts to approach this subject in many ways.
Gandhi Bazaar Review:
“De projecten van de Music World Series (MWS) kennen meestal een hoog improvisatorisch gehalte, aangezien veel van de deelnemers een stevige ondergrondin de jazz met zich meebrengen. Fluitist en componist Ned McGowan, oprichter van Karnatic Lab, koos voor zíjn MWS-project voor grotendeels uitgewerkte composities, hoewel hij genoeg ruimte voor speelse interactie overliet. Als uitgangspunt voor de stukken nam McGowan de poëzie van de Nederlands-Iraanse dichteres Nafiss Nia. Vervolgens stelde hij een opmerkelijk ensemble samen, met muzikanten uit zeer uiteenlopende disciplines. Het concept pakte al bijde allereerste voorstelling wonderwel uit, mede dankzij het feit dat er flink gerepeteerd was. Dat leidde onder meer tot een naadloos gesynchroniseerd slagwerkduel tussen B.C. Manjunath op mridangam (de Zuid-Indiase tegenhanger van de tabla) en Enric Monfort op cajon, vol razend snelle ritmische figuren. McGowan zelf gebruikte zijn imposante contrabasfluit soms als dirigeerstokje en zorgde zo wat voor een breuk door eventjes zijn ‘o c t a v e r ’ (elektronisch verlagings effect) in te schakelen.
Het meest verrassend warende vocale bijdragen van de jonge zangeres Esra Dalfidan – tot dusver vooral bekend als jazzartiest –die ver buiten haar vertrouwde domein opereerdeen ook het Turkse idioom tot in de puntjes blijkt te beheersen. Behalve met haar indringende voordracht maakte ze indruk met haar loepzuivere intonatie, zelfs wanneer gifmenger Raphael Vanoli de meest bizarre dissonanten uit zijn Stratocaster peuterde.
Hoewel de naam Gandhi Bazaar Indiase klanken suggereert, blijft het etnische aspect van de voorstelling beperkt tot het karnatische getrommel van Manjunath.
Voor wie bekend is met de projecten van Karnatic Lab in Amsterdam zal datgeen verrassing zijn, want daar wordt vooral inspiratie geput uit de compositorische principes van de Zuid-Indiase klassieke muzieken niet zo zeer uit de typisch Indiase klankkleuren. Tijdens de tweede set was plaats ingeruimd voor eenvrolijk intermezzo, waarbij de vijf muzikanten naar vorenkwamen voor een ritmisch complex, woordloos stemmenspel, gebaseerd op de karnatische instructietaal konnakol (waarin verschillende aanslag-technieken worden aangeduid met syllaben). Een fraai voorbeeld van vrijzinnig en creatief hergebruik van traditionele stijlvormen en technieken. “
Ton Maas – Volkskrant 1 dec. 2008
..gandhi bazaar Esra Dalfidan – voiceB. C. Manjunath – Indian percussion and cajonEnric Monfort – cajon, marimba and percussionRaphael Vanoli – electric guitarNed McGowan – flute, bamboo flute, contrabass flute Gandhi Bazaar is a new group I have formed for a tour by the Music World Series Foundation. In combining five musicians with various backgrounds in jazz, classical, improvised, traditional Indian, Turkish or Flamenco, I have tried to create a form of collective chamber music which uses techniques from all these genres. Commissioned by the Dutch Fund for the Performing Arts, the music has been composed to bring to life texts by the Dutch/Iranian poet Nafiss Nia. Our theme is reincarnation – not particularly the religious belief in life after death, but rather about new cycles that one goes through during a single lifetime. Without consciously stealing a cliché in this time of a new politic, there seems to be a lot of change happening around on many levels. Friends are entering into new stages of life, how things are done is changing, new attitudes are emerging, people are changing location, jobs, etc… Nafiss has written beautiful texts to approach this subject in many ways. Gandhi Bazaar Review:”De projecten van de Music World Series (MWS) kennen meestal een hoog improvisatorisch gehalte, aangezien veel van de deelnemers een stevige ondergrondin de jazz met zich meebrengen. Fluitist en componist Ned McGowan, oprichter van Karnatic Lab, koos voor zíjn MWS-project voor grotendeels uitgewerkte composities, hoewel hij genoeg ruimte voor speelse interactie overliet. Als uitgangspunt voor de stukken nam McGowan de poëzie van de Nederlands-Iraanse dichteres Nafiss Nia. Vervolgens stelde hij een opmerkelijk ensemble samen, met muzikanten uit zeer uiteenlopende disciplines. Het concept pakte al bijde allereerste voorstelling wonderwel uit, mede dankzij het feit dat er flink gerepeteerd was. Dat leidde onder meer tot een naadloos gesynchroniseerd slagwerkduel tussen B.C. Manjunath op mridangam (de Zuid-Indiase tegenhanger van de tabla) en Enric Monfort op cajon, vol razend snelle ritmische figuren. McGowan zelf gebruikte zijn imposante contrabasfluit soms als dirigeerstokje en zorgde zo wat voor een breuk door eventjes zijn ‘o c t a v e r ’ (elektronisch verlagings effect) in te schakelen. Het meest verrassend warende vocale bijdragen van de jonge zangeres Esra Dalfidan – tot dusver vooral bekend als jazzartiest –die ver buiten haar vertrouwde domein opereerdeen ook het Turkse idioom tot in de puntjes blijkt te beheersen. Behalve met haar indringende voordracht maakte ze indruk met haar loepzuivere intonatie, zelfs wanneer gifmenger Raphael Vanoli de meest bizarre dissonanten uit zijn Stratocaster peuterde. Hoewel de naam Gandhi Bazaar Indiase klanken suggereert, blijft het etnische aspect van de voorstelling beperkt tot het karnatische getrommel van Manjunath. Voor wie bekend is met de projecten van Karnatic Lab in Amsterdam zal datgeen verrassing zijn, want daar wordt vooral inspiratie geput uit de compositorische principes van de Zuid-Indiase klassieke muzieken niet zo zeer uit de typisch Indiase klankkleuren. Tijdens de tweede set was plaats ingeruimd voor eenvrolijk intermezzo, waarbij de vijf muzikanten naar vorenkwamen voor een ritmisch complex, woordloos stemmenspel, gebaseerd op de karnatische instructietaal konnakol (waarin verschillende aanslag-technieken worden aangeduid met syllaben). Een fraai voorbeeld van vrijzinnig en creatief hergebruik van traditionele stijlvormen en technieken. “Ton Maas – Volkskrant 1 dec. 2008